Een werkgever zegt: jouw e-mail inbox is niet van jou, maar van mij! Is dat zo?

In een zeer recente uitspraak van een kantonrechter was de vraag aan de orde of werkgever bevoegd is om in de e-mails van werknemer te neuzen.

De rechter constateert dat werkgever de inbox van werknemer:

– heeft onderzocht zonder concrete verdenking

– zonder vooraankondiging of toestemming

– en het onderzoek heeft opgedragen aan een collega van werknemer

– die in feite alle e-mails van werknemer heeft onderzocht en niet op een specifiek onderwerp heeft gezocht.

Onnodige verstoring?

De kantonrechter wijst er op dat deze inbreuk op de privacy in strijd is met artikel 8 Europees Verdrag van de Rechten van de Mens. Bovendien heeft werkgever hiermee de vertrouwensrelatie met werknemer onnodig verstoord. De kantonrechter wijst er op dat een extern bureau had moeten worden ingeschakeld in plaats van een collega van de werknemer. Ook dat zorgt voor een onnodige verstoring van de werkrelatie binnen het bedrijf.

Omdat werkgever ook op andere vlakken allerlei verwijten kunnen worden gemaakt (zoals ongefundeerde beschuldigingen aan werknemer, zonder vooraankondiging een advocaat laten deelnemen aan een gesprek, onterechte op non-actiefstelling, etc.) wordt werkgever veroordeeld tot het betalen van een billijke vergoeding van € 60.000,00. Dit bedrag komt tot stand door berekening van het jaarsalaris minus een WW uitkering gedurende een jaar. De verwachting is namelijk dat werknemer minimaal een jaar moet zoeken naar werk aleer hij dat weer vindt.

Heeft u wel eens gehoord van hoor en wederhoor?

Wat juist deze uitspraak zo interessant maakt, is dat de advocaat van werknemer náást de hiervoor vermelde billijke vergoeding een schadevergoeding vraagt vanwege de privacy schending. De kantonrechter stelt vast dat een inbreuk op het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer in beginsel onrechtmatig is, tenzij er sprake is van een rechtvaardigingsgrond. Werkgever had geen gegronde reden om e-mails zonder toestemming van de werknemer te onderzoeken. Deze rechtvaardigingsgrond is daarom ook niet aanwezig. De kantonrechter vindt toewijzing van een schadevergoeding van € 10.000 voor de grove privacy schending billijk. Niet in de laatste plaats omdat werkgever aan de hand van die e-mail berichten werknemer ten onrechte heeft beschuldigd van fraude, racisme en een liefdesrelatie op de werkvloer. De kantonrechter vindt ook van belang dat werkgever niet de gelegenheid van hoor en wederhoor gegeven heeft aan werknemer.

Een aparte berekening.

De kantonrechter maakt dus naast de berekening van de transitievergoeding, naast een billijke vergoeding, tevens een afzonderlijke calculatie voor de schade in verband met de privacy schending. Uiteindelijk schaart de kantonrechter dit bedrag in zijn beslissing wel onder het bedrag dat werkgever aan werknemer moet betalen als billijke vergoeding.

Het is tijd voor tips: zorgvuldigheid.

Mijn tip aan werkgevers ligt uiteraard voor de hand: wees uiterst voorzichtig met het bekijken van e-mails van werknemers. Zorg ervoor dat dit onderzoek wordt aangekondigd, zorg ervoor dat er een extern bureau zorgdraagt voor het onderzoek en, tenslotte, wees concreet over de reden waarom onderzoek wordt gedaan.

Dergelijke zorgvuldigheid zal kunnen voorkomen dat je als werkgever bij een procedure tot je schrik geconfronteerd wordt met een veroordeling van tienduizenden euro’s, terwijl je ook op een andere manier had kunnen zorgdragen voor de beëindiging van de arbeidsrelatie.

Voor werknemers geldt: accepteer niet zonder meer dat een werkgever een kijkje neemt in je inbox. Dit valt onder je recht op privacy. Als je ermee wordt geconfronteerd, eis dan tenminste dat een extern persoon hiervoor wordt ingeschakeld.

Mocht je vragen hebben over dit onderwerp of over andere arbeidsrechtelijke issues, bel mij of WhatsApp mij gerust.

Hartelijke groet, Dennis Wouda

Advocaat van Kaliber

Mobiel: 06-41295253